Walki nad Sommą to bitwy, które miały miejsce w okresie od 1 lipca 1916 r. do 18 listopada 1916 r. między siłami brytyjskimi i ich sprzymierzeńcami (oddziały francuskie) a Niemcami nad rzeką Sommą we Francji.
Bitwa nad Sommą była długotrwała, użyto podczas niej gazów bojowych, bomb z moździerzy, granatów oraz czołgów.
Choć strona brytyjska odniosła zwycięstwo, to było to "Pyrrusowe zwycięstwo", ponieważ straty były olbrzymie, tak materialne, jak i ludzkie (prawie milion zabitych). Zwycięstwo okupione krwią, nie przyniosło żadnych spektakularnych korzyści dla nikogo. Nie było znaczących zdobyczy terytorialnych. Niemcy wcale nie przegrali, jedynie zostali osłabieni jeszcze bardziej (słabość była widoczna już wcześniej).
Działania zbrojne na froncie zachodnim od 1914 roku przybrały postać wojny pozycyjnej. Polegała ona na tym, ze obie walczące ze sobą strony zajęły pozycje w okopach, schronach i zasiekach. Między nimi był zaś pas ziemi niczyjej. Front był nieruchomy, nie przesuwał się, tempo działań było bardzo niskie.
Bitwa nad Sommą była największą bitwą I wojny światowej. Przeszła do historii jako jedna z najbardziej krwawych bitew w dziejach ludzkości.
Pyrrusowe zwycięstwo- zwycięstwo osiągnięte kosztem nieproporcjonalnym do strat.