Tren I
„Wszytki płacze”, „wszytki łzy Heraklitowe”, „skargi Symonidowe”, „Wszytki troski”, „wszytki wzdychania”, „rąk łamania”, „wdzięcznej dziewki”, „niepobożna śmierć”, „wszytkich moich pociech”, „Słowiczki liche”, „łakome Gardło”, „matka (…)Uboga”, „Bóg żywy”, „wiek człowieczy”
„Wszystko prózno; macamy, gdzie miękcej w rzeczy,/ A ono wszędy ciśnie: błąd wiek człowieczy.”
- uosobienia/personifikacje (cała scena ze smokiem jest alegoryczna)
„Tak więc smok, upatrzywszy gniazdo kryjome,/ Słowiczki liche zbiera, a swe łakome/Gardło pasie;”
- apostrofy (bardzo rozbudowana apostrofa na początku trenu)
„Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe
I lamenty, i skargi Symonidowe,
Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania
I żale, i frasunki, i rąk łamania,
Wszytki a wszytki zaraz w dom sie mój noście,
A mnie płakać mej wdzięcznej dziewki pomoście,”
Tren V
„oliwka mała”, „wysokim sadem”, „macierzyńskim szlamem”, „szczupłym prątkiem”, ostre ciernie”, „rodne pokrzywy”, „sadownik (…) skwapliwy”, „siły przyrodzonej”, „matki ulubionej”, „mej namilszej Orszuli”, „oczyma rodziców swoich”, „ duchem zaraźliwym”, „Srogiej śmierci”, „rodzicom troskliwym”, „zła Persefono”
- porównania (rozbudowane porównanie homeryckie):
„Jako oliwka mała pod wysokim sadem
Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim szladem,
Jeszcze ani gałązek, ani listków rodząc,
Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc;
Tę, jesli ostre ciernie lub rodne pokrzywy
Uprzątając, sadownik podciął ukwapliwy,
Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej,
Upada przed nogami matki ulubionej.
Takci sie mej namilszej Orszuli dostało:”
„Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim szladem,”
„Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc;”
- uosobienia/personifikacje
(oliwka) „Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej,
Upada przed nogami matki ulubionej.”
„O zła Persefono,/ Mogłażeś tak wielu łzam dać upłynąć płono?”
