Odpowiedź :
Typy lodowców i granica wiecznego śniegu
Lodowce dzieli się na:
- lodowce kontynentalne (lądolody) – występują jedynie na Antarktydzie, Grenlandii oraz w Patagonii (Ameryka Południowa);
- lodowce górskie – najwięcej lodowców górskich znajduje się w Ameryce Północnej, występują również w Himalajach, Karakorum, Kunlun, Pamirze, na Wyżynie Tybetańskiej oraz w Hindukuszu i Kaukazie (Azja), Alpach, Górach Skandynawskich, Pirenejach (Europa), Andy (Ameryka Południowa), Wyspa Południowa (Nowa Zelandia);
- lodowce szelfowe – w miejscach, gdzie lodowce schodzą do morza.
Granica wiecznego śniegu to granica, powyżej której bilans śnieżny jest dodatni — więcej śniegu przybywa, niż ulega stopnieniu. Powyżej tej granicy mogą tworzyć się lodowce.
Granica wiecznego śniegu ma różny przebieg zależny od:
- warunków klimatycznych (opady i temperatury)
- rzeźby terenu,
- nachylenia i ekspozycji stoku.
Ze względu na te czynniki, wysokość granicy wiecznego śniegu jest zmienna:
- poziom morza — Na Grenlandii i Antarktydzie przebiega ona na poziomie morza;
- 1200 m n.p.m. — na Islandii;
- ok. 3000 m n.p.m. — Alpy;
- od 4500 m n.p.m. — Himalajach;
- około 5000 do 6000 m n.p.m. — okolice zwrotnika;
- około 5000 m n.p.m. - na równiku.
