Magnetyzm - definicje, własności, pojęcia.
- Dwa magnesy się przyciągają, gdy ich wektory są zgodne (czyli gdy są ustawione do siebie biegunami przeciwnymi). Odpychają się - w przeciwnym przypadku.
- Pole magnetyczne to pole wektorowe, którego linie symbolizują kierunek i zwrot wektorów indukcji magnetycznej.
- Reguła lewej dłoni - gdy lewą rękę ustawimy tak, by pole magnetyczne skierowane było w wewnętrzną stronę otwartej dłoni, zaś wyprostowane palce będą wskazywały kierunek i zwrot wektora natężenia prądu płynącego przez przewodnik, to wyprostowany kciuk wskaże kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej. Innymi słowy - symbolizuje iloczyn wektorowy.
- Reguła prawej dłoni - gdy kciuk prawej dłoni ustawimy zgodnie z wektorem natężenia prądu w przewodniku, zwinięte w pięść pozostałe palce wskazywać będą linie pola indukcji magnetycznej i ich zwrot.
- Linie te wyznacza reguła prawej dłoni.
- Ferromagnetyk to substancja, która zawiera tak zwane "domeny magnetyczne" - obszary trwałego namagnesowania - przykładowo żelazo. Powyżej temperatury krytycznej ferromagnetyki stają się paramagnetykami - zanikają granice między domenami magnetycznymi.
- Siła elektrodynamiczna to siła jaką pole magnetyczne wywiera na przewodniku z prądem - zwrot siły wyznaczamy z reguły lewej dłoni zaś wartość jest równa:
[tex]|\vec{F}| = |I \vec{l} \times \vec {B}|[/tex] - NS-NS: wektory sił skierowane do siebie - magnesy się przyciągają (zaś wektory pól zgodne)
NS-SN - wektory sił skierowane od siebie - magnesy się odpychają (wektory pól są przeciwne) - Wektory pól na rysunku poniżej.
Istnieje umowny podział ferromagnetyków na:
- twarde – zachowują namagnesowanie przy zmianach zewnętrznego pola;
- miękkie – po usunięciu pola zewnętrznego zachowują jedynie namagnesowanie resztkowe (znacznie mniejsze);
- półtwarde – "pomiędzy".
