Barwne skrzydła swe rozkłada i na każde kwiaty siada. Pije nektar, czerpie pyłek taki piękny ten motylek. By ten pyłek pił jak mleczko wpierw potrzebne jest słoneczko. Wychyliło się z ukrycia kwiaty wróciły do życia. Nasz motylek przy tej dróżce w kwiecie siedzi jak na poduszce i skrzydłami wymachuje, bo już klimat wiosny czuję.
