Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Być może nie wyjaśniłam, ale w skrócie to wygląda tak.
Cząsteczki polarne oddziaływają ze sobą dzięki trwałym momentom dipolowym (biegun dodatni na jednej cząsteczce z biegunem ujemnym na drugiej cząsteczce).
Tu trzeba wspomnieć również o oddziaływaniach wodorowych. Są to oddziaływania pomiędzy cząsteczkami z trwałymi ładunkami dipolowymi zawierającymi atom wodoru oraz silnie elektroujemny atom chlorowca. Substancje, w których cząsteczki oddziaływają ze sobą poprzez wiązania wodorowe, mają zawsze wysokie temperatury wrzenia.
Cząsteczki niepolarne oddziaływają również ze sobą, ale słabiej niż te polarne. Są to oddziaływania van der Waalsa. Polegają one na tym, że w wyniku ruchu elektronów walencyjnych gęstość ładunku ujemnego ulega szybkim zmianom. Te zmiany powodują pojawienie się chwilowych dipoli elektrycznych w cząsteczkach, które oddziaływają ze sobą.