Dyfrakcja fali.
- dyfrakcja fali najmniej będzie widoczna na szczelinie o największej możliwej szerokości, stąd: D. 5m
Dla fali przechodzącej przez siatkę dyfrakcyjną (o stałej siatki [tex]d[/tex]) kąt rozchodzenia się maksimów interferencyjnych (liczony od kierunku rozchodzenia się fali pierwotnej) można opisać wzorem:
[tex]\sin \theta_n = \frac{n \lambda}{d}[/tex]
gdzie [tex]n[/tex] to "numer" prążka interferencyjnego, który nas interesuje, [tex]\lambda[/tex] to długość fali, zaś stała siatki jest zależna od szerokości otworów i gęstości ich rozmieszczenia
