Odpowiedź:
Stacja 1. - Rozmyślajmy dziś wierni chrześcijanie, na śmierć okrutną Jezusa skazanie, gdzie niewinnego Piłat dekretuje, z łotry wianuje
Stacja 2. - Ciężar krzyżowy bierze na ramiona zbolały Jezus, by dusza zgubiona, w tym świętym znaku znalazła zbawienie i odkupienie.
Stacja 3. - Już pod ciężarem upada krzyżowym Jezus, Zbawiciel, bądźże Ty gotowym, grzeszny człowiecze, dźwigać upadłego i zemdlałego.
Stacja 4. - Schodzą się z sobą dwie istoty święte, największym bólem dla siebie przejęte, Jezus z Maryją, Syn z Matką cierpiący, krzyż swój niosący.
Stacja 5. - Cyreneusza pod ciężar krzyżowy przyjmuje Jezus, a wszystkim gotowy, zapłacić niebem, kto Mu w tej ciężkości ulży z litości.
Stacja 6. - Pełna gorzkości święta Weronika rzewne łzy lejąca z Panem się spotyka któremu, gdy twarz tuwalnią ociera, portret odbiera.
Stacja 7. - Już nasz Zbawiciel tak srodze zmęczony, a krzyż Go gniecie ciężkimi ramiony, ach znów się leją najdroższej krwi strugi. Pada raz drugi.
Stacja 8. - Ujrzawszy Jezusa niewiasty stojące, Cieszy je słodko rzewliwie płaczące. Dodawaj Panie, sługom Twym ratunku w każdym frasunku.
Stacja 9. - Trzeci raz Jezus pod krzyża ciężarem, szczególnym ku nam miłości pożarem, grzebie się w prochu za nasze hardości, Pan z wysokości.
Stacja 10. - Ten Pan, co ziemię w kwiaty przyodziewa, niebo gwiazdami jasnymi okrywa, z szat obnażony bez wszelkiej litości, dla mej miłości.
Stacja 11. - Aby dopełnić krwawą mękę Pana, choć Jego ciało jakby jedna rana. Przybili na krzyż ręce, nogi święte - katy zawzięte.
Stacja 12. - Już Jezus z krzyżem w górę podniesiony, jak król boleści niezmiernie dręczony! Kona już w mękach Bóg-Człowiek prawdziwy, płacz go, kto żywy.
Stacja 13. - Obwisłe ciało, martwe skaleczone, czas je zdjąć z krzyża, niechaj udręczone złożą na łonie Matki litościwej. Ledwie co żywej.
Stacja 14. - Ciało Jezusa grzebać czas nadchodzi, niechże więc serce, które w żalach brodzi zostanie grobem Panu na spoczynek, wdzięczny uczynek.
Wyjaśnienie: