Na podstawie kreacji Męża i jego syna Orcia możemy stwierdzić, że poezja jest przekleństwem, a życie poety pełne jest nieszczęść i niesprawiedliwości.
Mąż obwinia poezję za zniszczenie jego życia i w momencie śmierci przeklina ją słowami: „Poezjo, bądź przeklęta!”. Zauważa on, że goniąc za poezją przyczynia się tylko do zniszczenia i śmierci jego bliskich. Uważa on, że bycie poetą jest czymś niezwykle niewdzięcznym i pełnym nieszczęścia.
Koncpecję tą potwierdza los jego syna Orcia. Ten, obdarzony darem poezji zamyka się w sobie i traci kontakt z prawdziwym światem. Poezja prowadzi go do ślepoty, a następnie śmierci.
Nie-Boska komedia to dramat napisany przez Zygmunta Krasińskiego, który pod przykrywką historii męża, zwanego w nim hrabią, opisuje polityczno-społeczny konflikt pomiędzy arystokracją i "demokracją", a także krytykuje typowe postawy romantyków.