W fregmencie tekstu Pawła Beręsewicza: "Nędzny tchórz", odnajdziemy cechy tekstu publicystycznego. W tym tekście bowiem sposób monologowy przekazuje się informacje, używając przystępnych słów i unikając zwrótów specjalistycznych i odwoływania się do danych statytycznych.
Przykładami takiej przystępności opisywanego zaganienia, mogą być te dwa fragmenty:
"Pokojowość wymaga rozwagi, zdolności do kompromisu, a także wyobraźni i elastyczności by zaproponować ugodę, która pozwoli każdej ze stron osiągnąć cel lub zbliżyć się do niego".
"Celem pokojowości jest unikanie konfliktów, które nieraz wymykają się spod kontroli, niszcząc relację między ludźmi, siejąc zło, doprowadzając nawet do wojen."
Jak sama nazwa wskazuje styl publicystyczny, jest wykorzystywany w publicystyce i dziennikarstwie, zachowuje on informatywność, jednocześnie korzystając z przystępnego języka.
