Nienawiść w wierszu Wisławy Szymborskiej jest uczuciem wszechobecnym w świecie. Ma ono wielką moc i siłę, i może mieć różne oblicza. Trwa wiecznie choć pozornie może być wycofana, stłumiona, uśpiona, to wciąż rodzi się na nowo, jest aktywna, zawsze gotowa do ,, nowych zadań” i samowystarczalna ( ,, sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia”). Jej pozycja jest niezachwiana ( ,, dobrze się trzyma w naszym stuleciu”). Mimo że istnieje od dawna , nie brakuje jej energii do działania. Czasem zakłada różne maski, podszywa się pod szlachetne wartości ( religia, ojczyzna, sprawiedliwość ), aby zwieść ludzi , uśpić ich czujność, ,, potem już pędzi sama” inie można jej zatrzymać. Działa w sposób perfidny, skutecznie realizuje swoje cele.
Szymborska przedstawia nienawiść jak artystkę i poetkę ( ,, czy trzeba mówić, ile ułożyła pieśni”) mającą wpływ na dzieje świata ( ,, ile stronic historii ponumerowała”), całkowicie panującą mad ludźmi, pozbawiającą ich człowieczeństwa.
