Wymowa utworu „Reduta Ordona“ jest zarówno pesymistyczna, jak i optymistyczna. Nierówna walka pod względem uzbrojenia i liczebności wojska, opis pola bitwy - martwe ciała powstańców i napastników, olbrzymie straty poniesione po obu stronach, w końcu zawarty pokój mają pesymistyczną wymowę. Jednak zakończenie utworu jest optymistyczne, ponieważ poeta ma nadzieję, że car poniesie karę za swoje zbrodnie, że nadejdzie czas jego despotyzmu, co wyraził słowami:
„Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona
Obleją, jak Moskale redutę Ordona;
Karząc plemię zwycięzców zbrodniami zatrute,
Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.“
