Odpowiedź :
Odpowiedź:
W związku z występowaniem wykroczeń oraz przestępstw czynionych przez nieletnich, ustawodawca wydał specjalną ustawę tego dotyczącą: ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.
Ustawa ta zawiera prembułę, czyli taki wstęp, uzasadnienie, dlaczego została wydana. Preambuła jest sotowana w nielicznych ustawach i ma znaczenie prawotwórcze.
Preambuła:
"W dążeniu do przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich i stwarzania warunków powrotu do normalnego życia nieletnim, którzy popadli w konflikt z prawem bądź z zasadami współżycia społecznego, oraz w dążeniu do umacniania funkcji opiekuńczo-wychowawczej i poczucia odpowiedzialności rodzin za wychowanie nieletnich na świadomych swych obowiązków członków społeczeństwa stanowi się, co następuje:
Wyjaśnienie:
Zgodnie z art. 1 ww. ustawy nieletni to osoba:
- która nie ukończyła lat 18 (zapobieganie i zwalczanie demoralizacji),
- która ukończyła 13 lat, ale nie ukończyła lat 17 (czyny karalne),
- która nie ukończyła 21 lat - (środki poprawcze lub wychowawcze).
Granica wiekowa odpowiedzialności karnej określona w Kodeksie karnym wynosi 17 lat. W niektórych przypadkach jednak nieletni może odpowiadać jak dorosły, a zalezy to od "cieżkości" popełnionego czynu.
Dodatkowo, jego odpowiedzialność na tej podstawie jest uzależniona od jego wieku:
1) gdy nieletni dopuszcza się czynu zabronionego przed ukończeniem 13 lat - sąd traktuje popełnienie takiego czynu wyłącznie jako przejaw demoralizacji nieletniego i może zastosować środki przewidziane w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich,
2) gdy nieletni dopuszcza się czynu zabronionego pomiędzy 13 a 17 rokiem życia - zasadniczo sąd stosuje środki przewidziane w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich. W tym zakresie następują jednak wyjątki, o których mowa poniżej.
3) w wyjątkowych przypadkach nieletni może odpowiadać za popełnione przestępstwo po ukończeniu 15 roku życia.
Odpowiedzialność ta może zachodzić, gdy nieletni dopuścił się następujących czynów zabronionych:
- zamach na życie Prezydenta,
- zabójstwo (z wyjątkiem zabójstwa popełnionego w afekcie),
- spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
- sprowadzenia zdarzenia powszechnie niebezpiecznego,
- zawładnięcie statkiem morskim lub powietrznym,
- spowodowanie katastrofy w komunikacji,
- zgwałcenie,
- czynna napaść na funkcjonariusza publicznego,
- wzięcie zakładnika,
- rozbój.
