Odpowiedź:
samozwańczy, marionetkowy, tymczasowy organ władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej Polskiej, działający od 21 lipca do 31 grudnia 1944, na obszarze zajmowanym przez Armię Czerwoną po okupacji niemieckiej – między przesuwającą się linią frontu sowiecko-niemieckiego a Linią Curzona. PKWN składający się z komunistów polskich i ich formalnie niekomunistycznych marionetek politycznych, został powołany w Moskwie i był sterowany politycznie przez Józefa Stalina. Na powstanie PKWN miało wpływ Centralne Biuro Komunistów Polski oraz delegacja Krajowej Rady Narodowej, jednak ostateczną decyzję o jego powstaniu, nazwie, statusie i kształcie personalnym podjął Stalin.
Powołanie PKWN stworzyło strukturę polityczną, która z modyfikacjami nienaruszającymi jej podstaw, została zachowana do 1989 r. Podstawami ustrojowymi były: monopol partii komunistycznej w sferze władzy i podporządkowanie Polski ZSRR[1][2].
Od 1 sierpnia 1944 r. siedzibą PKWN był Lublin. Organem prasowym PKWN była „Rzeczpospolita”.
Wyjaśnienie:
