1. Nowoczesność, a zwłaszcza późna nowoczesność, w której żyjemy, jest epoką kryzysu autorytetów - uważa się powszechnie. Ma to być konsekwencja załamywania się trady¬cyjnych modeli życia, religii i porządków społecznych. Kryzys przeżywa również tak ele¬mentarna instytucja ludzka jak rodzina. Utrata jej znaczenia zasadniczo wpływa na proces erozji autorytetu jako takiego. To rodzina tworzy bowiem pierwsze środowisko uczące fundamentalnych zasad
i kreujące światopogląd. Socjologowie odkrywają dość oczywisty fakt, że kryzys autorytetu przekłada się na kryzys tożsamości. Zupełnie samodzielnie, bez punktów orientacyjnych człowiek nie jest w stanie zbudować Swojej pełnej osobowości. (...) Autorytety, osoby znaczące, są punktami odniesienia na ludzkiej drodze. Stanowią wzory, które człowiek może naśladować
i przymierzać do nich swoje poglądy i zacho¬wanie. Bez nich czuje się zagubiony.

Z akapitu 1 zacytuj zdanie określające, czym dla ludzi są autorytety