Odpowiedź :
Odpowiedź:
1 Jego prawdziwe nazwisko brzmiało Aleksander Głowacki.
2 Rodzina mieszkała w majątku Żabcze w powiecie hrubieszowskim, ale na czas porodu matka przeniosła się do kuzyna, ówczesnego proboszcza Hrubieszowa, księdza kanonika Feliksa Troszczyńskiego.
3 Rodzice bardzo wcześnie osierocili Aleksandra.
4 Dziewięcioletnim Aleksandrem zaopiekowała się najpierw babcia, Marcjanna Trembińska mieszkająca w Puławach.
5 W Lublinie rozpoczął edukację szkolną w Powiatowej Szkole Realnej, do której uczęszczał przez cztery lata.
6 Bracia wyprowadzili się z Siedlec do Kielc, gdzie Aleksander rozpoczął naukę w gimnazjum.
7 Podczas potyczki we wsi Białka, Aleksander został ranny i dostał się do rosyjskiej niewoli.
8 W 1864 roku Aleksander został aresztowany za udział w powstaniu.
9 Rany odniesione na polu bitwy miały swoje konsekwencje w dalszym życiu pisarza.
10 Po odsiedzeniu wyroku wrócił do gimnazjum, które ukończył z wynikiem celującym.
11 Już w 1864 roku ukazał się w "Kurierze Niedzielnym" jego wiersz "Do Pegaza", podpisany pseudonimem Jan w Oleju.
12 Niemożność finansowego utrzymania się w Warszawie skłoniła Aleksandra do przerwania studiów i wyjechania do Puław.
13 W Warszawie, aby zarobić na życie, imał się różnych zawodów.
14 W 1872 roku w czasopiśmie "Opiekun domowy" ukazał się jego artykuł społeczny "Nasze grzechy".
15 Swoje artykuły publikował też w czasopiśmie "Niwa", gdzie zamieścił swój pierwszy popularnonaukowy tekst "O elektryczności".
16 Podjął współpracę także z pismami satyrycznymi "Mucha" i "Kolce, dla których pisał prześmiewcze Szkice społeczne i humoreski (Kłopoty babuni, To i owo).
17 Największą popularność przyniosła Prusowi Kronika tygodniowa, ukazująca się na łamach "Kuriera Warszawskiego", z którym się związał.
18 Praca felietonisty była jego dodatkowym zajęciem, głównym była posada kasjera w banku.
19 Aleksander Głowacki ożenił się w 1875 roku z Oktawią Trembińską, daleką kuzynką ze strony matki.
20 W 1882 roku objął redakcję tygodnika "Nowiny".
Wyjaśnienie:
niema za co :)
