Zarówno obraz Eugène Delacroixa „Wolność wiodąca lud na barykady“ (1830) i „Nie-boska komedia“ Zygmunta Krasickiego ukazują rewolucję, której przyczyny są różne.
Malarz nawiązuje do rewolucji lipcowej we Francji, ktora była odpowiedzią na politykę króla Karola X, który starał się odtworzyć absolutyzm we Francji.
Centralną postacią dzieła jest kobieta z obnażonymi ramionami i piersiami, w czapce frygijskiej na głowie. Jest ona personifikacją Marianne- francuskiego symbolu wolności. Kobieta unoszoca nad głową flagę Francji, trzymająca w drugiej dłoni muszkiet, wygląda jakby przewodziła tłumowi walczących osób. Delacroix umieścił na obrazie przedstawicieli wszystkich klas społecznych, którzy razem walczą o wolność, stojąc ramię w ramię, będąc i ponad podziałami i różnicami.
Z kolei w „Nie- boskiej komedia Zygmunta Krasickiego ukazana jest walka klas - pomiędzy arystokracją a przedstawicielami ludu pracy, który chce zastapić miejsce panów, którym przyświeca idea wolności bez ładu, rzeź bez końca, nakaz „Idźcie bez trwogi i mordujcie bez wyrzutów – boście wybrani z wybranych”.
Naprzeciwko siebie stają więc arystokraci, broniący starego ładu i rewolucjoniści domagający się nowego porządku, urządzając masowe egzekucje, brutalne mordy.
Nie jest więc to wspólna walka o wlność, ale o dominację jednej klasy społecznej nad drugą, w której dominuje chaos.
