Opis sytuacji "Akcja pod Arsenałem"
Od kilku tygodni chłopcy przygotowywali akcję. Dziś był dzień, w którym mieli zrealizować swój plan. Wszyscy byli na pozycjach. Z niecierpliwością czekali na sygnał od Wesołego, który miał ich poinformować o przyjeździe więźniarki. W końcu dostali rozkaz, by rozpocząć akcję. Nagle grupa polskich konspiratorów zaczęła rzucać w transport butelkami z benzyną. Nieoczekiwanie wszystko zaczęło płonąć. Wtem Zośka rzucił się w stronę więźniarki. Otworzywszy pojazd natychmiast zaczął szukać wzrokiem swojego przyjaciela. Ten leżał zakrwawiony pośród innych więźniów. W jednej chwili chłopcy położyli go na nosze i przenieśli do auta. Wszystkie sekcje oddziału niezwłocznie rzuciły się do ucieczki. Alek na czele swej grupy szybko prowadził konspiratorów bocznymi uliczkami. Znienacka po drugiej stronie jezdni wyszła grupa Niemców. Alek nie zdążywszy dobyć broni, nieoczekiwanie został postrzelony przez żołnierza, którego chwilę potem zabił jeden z jego towarzyszy. Pomimo ciężkiej rany, dowódca sekcji nadal nią kierował. Momentalnie cisnął granatem w niemieckie siły zbrojne. Dwóch kolegów od razu podbiegło do Alka i niezwłocznie wciągnęli rannego do pobliskiego samochodu. Pomimo kolejnych przeszkód w ucieczce, chłopca udało się zawieźć do domu. Akcja odbicia Rudego zakończyła się sukcesem, lecz w wyniku tej operacji Alek poniósł śmierć.