Różnica między krucjatami (oczywiście, jeżeli masz na myśli te do Ziemi Świętej), a rekonkwistą przejawia się w efektach osiągnięcia danego celu.
Krucjaty mające na celu wyzwolenie Ziemi Świętej z rąk muzułmanów przyniosły jedynie czasowy sukces. Po pierwszej krucjacie krzyżowcy zdobyli Jerozolimę oraz Ziemię Świętą, przy tym tworząc państwa na jej terenie. Jednak następne nieudane krucjaty i walki z muzułmanami sprawiły, że państwa krzyżowców zaczęły tracić swoje terytoria oraz upadać pod naporem ataków muzułmanów. Ostatnim bastionem chrześcijan była Akka, która również upadła w 1291 roku, tym samym definitywnie kończąc epokę krucjat. Tak czy inaczej ostatecznie krzyżowcom nie udało się na stałe podporządkować Ziemi Świętej.
W przeciwieństwie do krucjat rekonkwista polegająca na wyparciu Arabów z Półwyspu Iberyjskiego zakończyła się pełnym oraz trwałym sukcesem. Muzułmanie stopniowo tracili ziemie Półwyspu Iberyjskiego, będąc spychanym na południe aż do oblężenia Grenady w 1492 roku, której upadek zakończył panowanie muzułmanów na Półwyspie Iberyjskim. Muzułmanie już nigdy nie powrócili na ziemie Półwyspu, na których zapanowało chrześcijaństwo.
Podsumowanie:
Krucjaty do Ziemi Świętej przyniosły czasowy i nietrwały sukces w podboju Ziemi Świętej.
Natomiast okres rekonkwisty zakończył się pełnym i trwałym sukcesem chrześcijan w wyparciu muzułmanów z Półwyspu Iberyjskiego.