Elementy opisujące Balladynę:
„...Tobie się także, Alino, dostanie
Rycerz za męża - ale starsza panna
Powinna prędzej zostać panną młodą...”
- opryskliwa wobec matki i siostry
„...Matko,
Dosyć - daj panu mówić...”
„...Nie chcę rady
Od głupiej siostry...”
- dwulicowa, niewierna, nieszczera - wyznała miłość Kirkorowi a tej samej nocy poszła na schadzkę z kochankiem
„...Ach! ja ci nie powiem:
Nie... ale nie śmiem wymówić: tak, panie...”
„...Słychać klaskanie za chatą. - Balladyna zapala świeczkę
I ukrywszy ją w dłoni wychodzi...”
Elementy opisujące Alinę:
- troskliwa wobec matki i siostry
„...O! biedna matko!...”
„...Szlachetny panie, to musisz obiecać,
Że mię do zamku twojego zabierzesz
Z matką i siostrą...”
„...Ach, ja się boję...”
„...Jeśli nie słońce, to gwiazdy nad głową;
Jeśli nie będę panią Kirkorową,
To będę pani Kirkorowej siostrą...”
„...Widzisz, mój Boże! ja mam serce czyste,
A przysięgając nie złamię przysięgi..."
„Balladyna”
„Balladyna” jest dramatem romantycznym autorstwa Juliusza Słowackiego. Składa się z pięciu aktów.
Akt 1, scena 3
W akcie tym Słowacki opisuje wizytę Kirkora w chacie biednej wdowy i jej córek: Balladyny i Aliny. Kirkor nie może zdecydować, którą z dwóch dziewczyn powinien poślubić, więc matka podsuwa mu pomysł, aby poślubił tę, która następnego dnia zbierze więcej malin. Na zakończenie sceny Balladyna wychodzi na spotkanie z kochankiem, zaś Alina kładzie się spać z modlitwą na ustach.
#SPJ1
