Odpowiedź:
W 1980 r. w Stoczni Gdańskiej miały miejsce tzw. "Strajki sierpniowe". Ich główną przyczyną było zwolnienie z pracy działaczki Wolnych Związków Zawodowych Anny Walentynowicz oraz Lecha Wałęsy. Były też inne przyczyny takie jak ponowna zapowiedź podwyzek cen, krawowo stłumione strajki z czerwca 1976 r., kryzys gospodarczy, a także fatalna polityka komunistów. Prowadzi to do strajku okupacyjnego ogłoszonego 14 sierpnia 1980 roku (strajk okupacyjny to rodzaj strajku polegający na zajęciu jakiegoś budynku, aby uniemożliwić jego pracę/działanie). Następnie powołano Międzyzakładowy Komitet Strajkowy pod przywództwem Lecha Wałęsy. Sformułował on 21 postulatów, czyli wymagań opozycji wobec rządzących. Dotyczyły one m.in. przywrócenie do pracy działaczy opozycji, podwyżki płac, wolnych związków zawodowych, prawa do strajku, zniesienia cenzury, poprawy gospodarki oraz wolnych od pracy sobót. W związku z tym 31 sierpnia 1980 roku w Gdańsku podpisano "porozumienia sierpniowe" - władza zgodziła się na wszystkie postulaty rządzących (Lech Wałęsa i Mieczysław Jaruzelski). Skutkiem tego była zmiana w ekipie rządzących - Edwarda Gierka zastąpił Stanisław Kania jako I sekretarz KC PZPR. Dzięki podpisaniu 21 porozumień, 17 września powstała też NSZZ "Solidarność" (z Lechem Wałęsą na czele). Była to legalna opozycja wobec PRL, była nie tylko związkiem zawodowym, ale i największym ruchem społeczno-politycznym w dziejach Polski. Liczyła ok 10 lm członków.
Wyjaśnienie: