2. Powiedz, kim może być osoba mówiąca w wierszu i do kogo się zwraca.
3. Wskaż porównanie oraz kontrastowe zestawienie epitetów podkreślające potęgę przyrody.

Czesław Miłosz
Wyprawa do lasu

Drzewa ogromne, że nie widać szczytu,
Słońce zachodząc różowo się pali
Na każdym drzewie jakby na świeczniku,
A ludzie idą ścieżką, tacy mali.

Zadrzyjmy głowy, weźmy się za ręce,
Żeby nie zgubić się w trawach jak borze.
Noc już na kwiaty nakłada pieczęcie
I z góry spływa kolor po kolorze.

A tam nad nami uczta. Dzbany złota,
Czerwone wina osinowej miedzi.
I wiezie dary powietrzna karoca
Dla niewidzialnych królów czy niedźwiedzi.

Szybko pls.



Odpowiedź :

Odpowiedź:

Wyjaśnienie:

2. Osobą mówiącą jest człowiek niezwykle wrażliwy na piękno świata - człowiek, który zwraca uwagę na każdy element przyrody i się nim zachwyca. Ponadto jest to osoba doświadczona, która poprzez kontemplację formułuje prawdy o otaczającym świecie - podkreśla potęgę natury i jej górowanie nad cywilizacją. W postawie podmiotu można zauważyć elementy filozofii franciszkańskiej, np. afirmację świata.

3. Porównanie: Na każdym drzewie jakby na świeczniku lub trawach jak borze

kontrastowe zestawienie epitetów:  A ludzie idą ścieżką, tacy mali