Plakat Rafała Olbińskiego do spektaklu teatralnego „Balladyna“ nawiązueje elementami graficznymi do treści dramatu Juliusza Słowackiego.
Widzimy młodą dziewczynę o kruczoczarnych wlosach, o ostrych rysach twarzy, patrzącą czarnymi oczami na widza. Wizrunek postaci od razu przywodzi na myśl postać Balladyny. Pod jej głową umieszczona jest kolejna głowa, też młodej dziewczyny o błękitnych oczach, łagodnym spojrzeniu, skierowanym w bok, jasnych włosach i delikatnych rysach twarzy. To postać Aliny. Takie przedstawienie bohaterek - opozycja barw: ciemnych-jasnych, ich spojrzenia oraz pionowy układ ich głów ewokują szereg wartości przeciwstawnych: zło - dobro, bezwzględność - łagodność czy siła - słabość. Cechy przypisywane postaciom na plakacie pokrywają się w tym względzie z kreacjami bohaterek dramatu Słowackiego. Uwagę przykuwa zakończona szponami ręka, która wyrasta z szyi Balladyny i zgniata, raniąc do krwi, twarz Aliny. Zakończenia palców dłoni przechodzą w czarne szpony drapieżnego ptaka. Te elementy grafiki ukazują Balladynę jako bezwzględną morderczynię, której zachowanie jest instynktowne, drapieżne, wręcz zwierzęce, która z zimną krwią realizuje swój życiowy plan.
