Analizując przedstawienie postaci kobiecych w literaturze, możemy postawić tezę, że sposób ukazania płci pięknej będzie się różnił w zależności od dzieła.
W ramach naszych argumentów możemy odwołać się do:
- fragmentu "Tristana i Izoldy" - kobieta jest przedstawiona jako piękna istota, zachwycająca swoją urodą. Jednocześnie przypisuje się jej wrażliwość i emocjonalność - Izolda umiera z żalu
- całości utworu "Tristan i Izolda" - Izolda Jasnowłosa jest przedstawiona jako opiekuńcza (zajmuje się rannym Tristanem), posłuszna (wypełnia wolę rodziny) i oddana swojemu wybrankowi
- "Lalki" B. Prusa - jedna z bohaterek, Izabela Łęcka stanowi obiekt westchnień wielu mężczyzn. Jest świadoma swojej urody i wykorzystuje to, często zwodząc swoich adoratorów. Bywa kapryśna i interesowna, wyczekuje idealnego mężczyzny
- "Pana Tadeusza" A. Mickiewicza - w utworze poznajemy postać miłej, uroczej Zosi, która jest dosyć nieśmiałą osobą oraz dojrzałej, stawiającej na swoim Telimeny, która chętnie kokietuje mężczyzn
Podsumowując, w literaturze nie ma jednego sposobu przedstawienia kobiety. Możemy jednak zauważyć, że w poszczególnych tekstach często znajdziemy odwołania do ich urody. Zazwyczaj przypisuje się im także cechy takie jak łagodność, wrażliwość i delikatność, ale nie jest to regułą.
W jakich dziełach znajdziemy rozbudowany portret kobiecej postaci?
Rozbudowany portret otrzymały takie bohaterki literackie jak:
- Hermiona z serii "Harry Potter"
- Łucja z serii "Opowieści z Narnii"
- Ania z "Ani z Zielonego Wzgórza"
- Danusia oraz Jagienka z "Krzyżaków"
- Balladyna z dramatu Słowackiego o tym samym tytule
#SPJ1
