Idea Mesjanizmu polegala na tym, że Polska uznana była narodem wybranym, którego rolą jest zbawienie ludzkości od cierpień poprzez swoją mękę, niczym Chrystus. Polska stała się więc „Chrystusem narodów” , który nie tylko przez swoje cierpienie odkupi świat, ale przyczyni się do zmartwychwstania naszego narodu. Męczeństwo narodu polskiego miało więc określony cel.
Opowieść Jana Sobolewskiego zawiera lementy tej idei, pokazując przykłady męczeństwa Polaków.
Opowiada on jak był świadkiem wywózki na Sybir młodych ludzi, a nawet dzieci, zakutych w łańcuchy, których nie miały siły udźwignąć. Opisuje jednego z nich - Janczewskiego, który przez rok pobytu w więzieniu zmienił się tak bardzo, że trudno było go rozpoznać. Skuty w łańcuchy, wygłodzony i obolały jednak nie tracił pogody ducha. Mimo, iż zdawał sobie sprawę, że żywy nie powróci do ojczyzny, nie tracił wiary i nadziei. Dowodem na to są jego słowa: „Jeszcze Polska nie zginęła”, głośno wykrzyczane w stronę otaczających go gapiów.
Wspomina także Wasilewskiego, który z trudem schodził po schodach słaniając się, był bity podczas śledztwa. W pewnym momencie upadł, a jeden z żołnierzy zaniósł go litościwie na kibitkę, ocierając łzy. Nieprzytomny mężczyzna z rosłożonymi ramionami, przypominał ukrzyżowanego człowieka.