-apostrofa: „Nieszczęsne ochędustwo, żałosne ubiory, ? Mojej najmilszej cory“
(pokazuje cierpienie ojca, spotęgowane widokiem rzeczy należących do córki)
-epitety: „żałosne ubiory“, „namilszej cory“, „smutne oczy“ (uplastyczniają obraz liryczny)
-zdrobnienia: „członeczków“, „letniczek“, „uploteczki“ (oddają uczucie miłości do dziecka)
-wykrzyknienia: „ Nie takąć dać obiecywała/ Wyprawę, jakąć dała!", „W jednej skrzynce zamkniona!“ (wyrażają emocje ojca)
-powtórzenie: „Nie masz,nie masz nadzieje“ (podkreśla nie odwracalność sytuacji w jakiej znalazł się ojciec, nie ma nadziei na powrót córki)
-pytania retoryczne: „Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie?“ (skłania odbiorcę do refleksji)