Osoba mówiąca w wierszu przeżywa bolesną rozterkę, oraz odczuwa tęsknotę do lata. Jest jej szczerze żal, że lato tak szybko odchodzi, z czym ona sama się nie pogodziła i nie przyjęła tego do wiadomości. Osoba mówiąca nie potrafi się przystosować do zmian, ponieważ ciąglę tęskno jej do wydarzeń, które powoli zanikają i przekształcają się.
1. P
2.F
3.P
4.P
