Informacje wpisujące postać Wokulskiego we wzorzec bohatera romantycznego.
Kreacja Stanisława Wokulskiego:
- Wokulski poświęca swoją karierę, biznes i majątek, aby zdobyć serce ukochanej Izabeli.
- Wokulski zakochuje się w Izabeli od pierwszego wejrzenia, gdy widzi ją w teatralnej loży.
- Wokulski idealizuje Izabelę. Skupia się na jej wyglądzie, pomijając jej trudny charakter.
- Wokulski tak mówi o Izabeli, widząc jej zainteresowanie Starskim: "Co ją zajmowało?... Bale, rauty, koncerta, stroje... Co ona kochała?... Siebie. Zdawało jej się, że cały świat jest dla niej, a ona po to, ażeby się bawić. Kokietowała... ależ tak, najbezwstydniej kokietowała wszystkich mężczyzn; ze wszystkimi kobietami walczyła o piękność, hołdy i toalety... Co robiła?... Nic. Przyozdabiała salony. Jedyną rzeczą, za pomocą której mogła zdobyć sobie byt materialny, była jej miłość, fałszywy towar!... "
- Wokulski, czytając poezję Mickiewicza i Słowackiego błędnie wierzył w mit szczęśliwej miłości.
- Izabela nie szukała miłości i odrzuca Wokulskiego. Jako arystokratka nie chce też być ze zwykłym kupcem.
- Wokulski wyrusza w podróż do Paryża, by uciec od kłopotliwej relacji z Izabelą.
Lalka Bolesława Prusa to utwór, który opowiadając o życiu Wokulskiego i jego miłości do Izabeli opisuje procesy społeczne i obyczajowe zachodzące w społeczeństwie polskim lat 70-tych XIX wieku.
#SPJ1
