1. Anabolizm i katabolizm to kierunki przemian metabolicznych, anabolizm jest reakcją syntezy określonych bardziej złożonych produktów o wyższym poziomie energetycznym z prostszych substratów, których poziom energetyczny jest niższy, reakcje anaboliczne wymagają dostarczenia energii, która pochodzi najczęściej z hydrolizy cząsteczki ATP, a więc są to reakcje endoergiczne, natomiast katabolizm polega na rozkładzie określonego bardziej złożonego substatu o wyższym poziomie energetycznym na prostsze produkty o jednocześnie niższym poziomie energetycznym czemu toważyszy uwolnienie energii zmagazynowanej w ATP przez co są to reakcje egzoergiczne.
2. ATP to uniwersalny nośnik energii w komórce zbudowany z adeniny, rybozy oraz trzech reszt fosforanowych, z których dwie ostatnie połączone są wiązaniami wysokoenergetycznymi, ATP jest niezbędne do przeprowadzenia w komórce wszelkich procesów anabolicznych, podczas których ulega ono hydrolizie co jednocześnie skutkuje uwolnieniem energii, której dostarczenie wymagają reakcje syntezy, ATP może powstawać na drodze procesów tlenowego uzyskiwania energii np. podczas oddychania komórkowego tlenowego lub na drodze procesów beztlenowego uzyskiwania energii np. fermentacji mlekowej lub alkoholowej.
3. Enzymy to biologiczne katalizatory reakcji chemicznych, które obniżają energię aktywacji reakcji co jest niezbędne do jej zapoczątkowania, zbudowane są z części białkowej - apoenzymu oraz części niebiałkowej - kofaktora, którym może być koenzym (np. ATP) nietrwale połączony z apoenzymem, grupa prostetyczna trwale połączona z apoenzymem lub jony metali.
4. Początkowo substrat wiażę się z centrum aktywnym enzymu co skutkuje powstaniem kompleksu enzym-substrat po czym enzym katalizuje reakcję polegającą na przekształceniu substratu w produkt, powstaje kompleks enzym-produkt, a następnie produkt odłącza się od enzymu.
5. Regulacja aktywności enzymów odbywa się na poziomie molekularnym, odbywa się poprzez zmiany temperatury, pH lub obecność aktywatorów i inhibitorów.
6. Każdy enzym wykazuje najwyższą aktywność przy swoistej dla niego temperaturze i pH, zmiany wartości tych czynników odbiegające od optimum przypisanego dla danego enzymu sprawią, że enzym ten straci swoją aktywność lub poprzez np. zbyt wysoką temperaturę ulegnie on denaturacji (zmieni się jego struktura przestrzenna w efekcie czego jego centrum aktywnie nie będzie już pasować do substratu) co w konsekwencji wpłynie negatywnie na przebieg reakcji enzymatycznej - ulegnie ona spowolnieniu (np. w przypadku zmiany pH) lub całkowitemu zahamowaniu (np. w wyniku denaturacji enzymu pod wpływem bardzo wysokiej temperatury). Im wyższe jest stężenie substatu tym tempo reakcji enzymatycznej jest również wyższe, natomiast do osiągniecia przez rekację enzymatyczną szybkości maksymalnej czyli sytacji kiedy wszystkie centra aktywne enzymu są zajęte przez substrat i dalszy wzrost stężenia substatu nie wpływa na szybkość reakcji enzymatycznej.
