Tematem wiersza „Dal“ H. Januszewskiej są marzenia, które ma każdy z nas. Podmiotem lirycznym utworu jest chłopiec, który znudzony codziennymi, powtarzalnymi czynnościami marzy o tym, by być piratem i pływać po ocenach, by być wolnym i śpiewać. Świat, w którym był w marzeniach, to jest właśnie tytułowa dal.
W wierszy występują takie środki stylistyczne jak:
- epitety: „ świt(...) szary i zimny“, „kudłaty, rudy łeb“, nieznany świat“, ,,daleki świat"
- przenośnie: „wtedy bym szybko zmienił kurs - / w siebie z powrotem wniknął”
- porównanie: „nie blond jak jakiś kurczak“, „z musiałbym się cicho śmiać,/ jak ktoś, co był daleko“
- wykrzyknienie: : „Sprzątnij!”, „Wróć!”, „Włóż sweter!”, „Weź ciepły szalik!”
- powtórzenie: „wciąż dalej, dalej, dalej“, „wciąż naprzód, wciąż donikąd"
- uosobienie: „wicher by mi skórę tłukł“
- wyliczenie: „zobaczył to, co zawsze:/podłogę, okno, szafę, drzwi,/ codzienne, zwykłe, nasze.“
- rymy przeplatane: śmiech, szalik - z dali