Cechy monarchii patrymonialnej w średniowiecznej Polsce:
- cały teren państwa był uważany za własność władcy oraz jego rodziny, co oznaczało, że polski król lub książę mógł dowolnie rozporządzać całym kraju i na przykład dzielić go między swoich synów lub handlować niektórymi regionami,
- władca miał prawo mianować swoich reprezentantów w poszczególnych regionach, którzy w jego imieniu mieli dbać o prządek i ściągać podatki,
- co więcej, polski król lub książę posiadał szereg prywatnych osad oraz ośrodków gospodarczych, z których zyski szły bezpośrednio do skarbca władcy,
- poddani w monarchii patrymonialnej byli zobowiązani do pracy na rzecz władcy i do regularnego płacenia podatków - w zależności od regionu i okresu czasem podatki miały postać pieniędzy, a czasem dóbr, takich jak mięso, skóra czy wyroby rzemieślnicze,
Na tej podstawie można stwierdzić, że monarchia patrymonialna w państwie pierwszych Piastów opierała się na praktycznie nieograniczonej władzy króla i podporządkowaniu mu terenów państwa oraz jego ludności.
#SPJ1
