1 A: Katy and I are playing tennis at 10.15 on Tuesday.
B: Oh, really? I will come and watch.
A: Great! The courts don't open until 10.00, so don't come before then.
2 A: I am going to look round the new shopping mall this afternoon. Do you want to come?
B: That's a good idea. I will phone dad now and ask him to give me a lift.
3 A: Are you going to watch the programme about inventions tonight? I've heard it's good.
B: No, I am not going to watch anything tonight. I want to finish all my homework.
4 A: What time does your plane take off this afternoon?
B: Oh, we are not flying to Spain, we are taking the ferry! The boat leaves at 3.30. Here's my ticket. Exciting, isn't it?
Wyjaśnienie:
(to be) going to używasz, gdy mówisz o zamiarach i intencjach oraz gdy wnioskujesz, że coś się wydarzy na podstawie obserwacji (np. Zobacz jaka chmura. Będzie padał deszcz)
present continuous w odniesieniu do przyszłości używasz, gdy mówisz o planach na przyszłość, które ze sporą dozą pewności się wydarzą i wobec których już zostały poczynione pewne kroki (np. masz umówione spotkanie na konkretną godzinę, albo kupiony bilet na podróż czy do kina)
present simple w odniesieniu do przyszłości używasz, gdy sprawa dotyczy grafików, rozkładów jazdy / lotów (np. Zajęcia zaczną się o 8.00) oraz przy rutynowych czynnościach
future simple czyli will używasz przy spontanicznych decyzjach, podjętych niemalże w chwili mówienia (np. Nie ma chleba. Skoczę do sklepu), przy przewidywaniu przyszłości oraz gdy coś obiecujesz, przypuszczasz albo mniemasz, że tak będzie; stąd często przy future simple masz wyrażenia typu: I think …, I hope …, I promise … itp.
