Pszczoły tańczą, kiedy chcą się porozumieć. Taniec pszczół stanowi formę komunikacji pomiędzy robotnicami w ulu, które szukają pożywienia.
Stąd też taniec pszczół nazywany jest również mową pszczół.
Taniec pszczół to:
- regularnie powtarzające się ruchy (taniec może mieć różną częstotliwość ruchów, w zależności od odległości nowego źródła nektaru, czy jest ona mała, pośrednia, czy może większa, niż 100 metrów. Im odległość od nektaru jest większa, tym taniec jest wolniejszy),
- charakteryzuje się dynamicznym potrząsaniem odwłoku, lotem w przód i wykonaniem pętli, a następnie powtórzeniem wszystkiego od początku,
- często odbywa się w ciemnościach ulu, ale nie stanowi to przeszkody dla pszczół, ponieważ aby zrozumieć komunikat, wystarczy im odgłos bzyczenia oraz wyczuwanie ruchów.
Najpopularniejsze formy komunikacji między pszczołami to:
- Tańce werbownicze - robotnice, które pełnią rolę wywiadowczyń, dzielą się informacją o położeniu nektaru w stosunku do ula, przekazując sobie lokalizację nowo odkrytego, bogatego w nektar pola kwitnących kwiatów.
- Tańce alarmowe - pszczoły wzywają się wówczas do obrony gniazda. Pszczoła biegnąc szybko po licznie obsadzonym przez robotnice plastrze, potrąca je bardzo dynamicznie głową i dotyka swoimi czułkami, alarmując o niebezpieczeństwie.
- Tańce radości - wykonują go pszczoły robotnice, które zachęcają młodą matkę do lotu godowego lotu.
- Tańce czyszczące - mają one na celu zachęcenie pszczoły do wyczyszczenia się :)
