Adam Mickiewicz w „Dziadach“ cz. IV wprowadził nastój grozy i tajemniczości przez to, że akcja rozgrywa się w noc zaduszną między godziną dziewiątą a północą. Nastrój grozy potęguje burza z błyskawicami.
Także wprowadzenie elementów fantastycznych wprowadza niepokój, tajemniczość.
Akcja rozgrywa się w domu księdza, u którego zjawia się upiór - Pustelnik Gustaw. To duch, szaleniec, zwariowany i zbolały z miłości, wyobcowany buntownik i obłąkany indywidualista. Umarły dla świata.
