Zapis "wiązanie 1,4-α-glikozydowe" oznacza, że w tworzeniu wiązania glikozydowego w disacharydzie uczestniczy węgiel nr 1 (i przyłączony do niego atom tlenu) pierwszego monosacharydu oraz węgiel nr 4 drugiego monosacharydu.
Oznaczenia α i β dotyczą form przestrzennych danego cukru (czyli anomerów). Anomery to stereoizomery różniące się położeniem grupy -OH przy hemiacetylowym atomie węgla. Anomery α mają grupę -OH pod płaszczyznę pierścienia, a anomery β ponad.
Oznaczenie α lub β w nazwie wiązania mówi więc o położeniu grupy -OH hemiacetylowej.
Wiązanie glikozydowe - powstawanie
Wiązanie glikozydowe to wiązanie mostkiem tlenowym powstające pomiędzy węglami z dwóch różnych monosacharydów. Wiązanie tworzy się podczas powstawania disacharydów i/lub polisacharydów.
Podczas tworzenia się wiązania glikozydowego węgiel nr 1 traci wodór z grupy hydroksylowej przyłączonej do tegóż węgla, a węgiel nr 4 drugiego monosacharydu traci całą grupę hydroksylową przyłączoną do niego. W reakcji tworzenia się disacharydu produktem ubocznym jest cząsteczka wody.