Odpowiedź :
„Dziady cz. III”, scena V (widzenia księdza Piotra) – cztery analogie między losem Jezusa a dziejami Polaków w I połowie XIX wieku.
1. Rzeź niewiniątek dokonana przez Heroda
Do działań Heroda można porównać działania cara. Na przykład zarządzoną przez niego zsyłkę polskich patriotów w głąb Rosji (wiele osób nie przeżyło tej podróży – dzieci, młodzieży). Ksiądz Piotr widzi kibitki (powozy więzienne w carskiej Rosji) wiozące Polaków na Syberię. Jest wśród nich dziecko (Zbawiciel).
2. Umycie rąk przez Piłata
Upostaciowieniem Piłata w widzeniu księdza Piotra jest Francja. Tan kraj, jak Piłat, który umył ręce, gdy Jezusa prowadzono na śmierć (wolał się nie wtrącać, twierdząc, że od niego nic nie zależy), nie pomógł Polakom w czasie powstania listopadowego.
3. Męka i śmierć na krzyżu
Polska porównana jest do Mesjasza (mesjanistyczna koncepcja dziejów Polski). Nasz kraj ma odkupić, zbawić świat. Tak jak Jezus cierpi, dźwigając krzyż i umierając na nim (krzyż to trzy zaborcy: Austria, Prusy i Rosja). Bok Jezusa na krzyżu przebija zaborca – Moskal. Obok umierającego na krzyżu Jezusa stała Matka Boska. Matką konającej Polski, świadkiem jej cierpienia jest Wolność.
4. Zmartwychwstanie
Polska zmartwychwstanie jak Chrystus. To – mimo wszystko – optymistyczna wizja. Cierpienie Polaków, utrata niepodległości, prześladowania, zsyłki nie pójdą na marne. Tak jak Chrystus zbawił świat, zmartwychwstając, tak Polska podniesie się i ocali Europę spod tyranii cara. Ofiara Polski jest – jak Jezusa m dobrowolna.