Gra Wojskiego była niezwykła, gdyż wraz z postacią przygrywał sam las. Echo odpowiadało melodii, tworząc wyjątkową kompozycję. Ponadto, Wojski zaskoczył zebranych swoim talentem, grał jak natchniony.
W grze Wojskiego na rogu możemy wskazać następujące etapy:
Gra Wojskiego na rogu była wyrazem docenienia szlacheckich tradycji, do których należało wspólne polowanie. Naśladowanie zwierząt miało wskazywać na obfitość polskich lasów i piękno rodzimej przyrody.
Hymn zagrany pod koniec był wyrazem umiłowania ojczyzny. Jego wybrzmienie wskazywało na przywiązanie do Wojskiego do zwyczajów, które z dumą kultywował.
Scena gry miała stanowić pochwałę dla Polski.
#SPJ4