Odpowiedź :
Sołtys, lokacja, zasadźca, wójt, ława miejska i wiejska
Sołtys
W dawnej Polsce tym terminem określano osobę, która zarządzała wsią w imieniu właściciela danej wsi. W wielu przypadkach funkcja ta była dziedziczona.
Obecnie pojęcie to określa przedstawiciela samorządu wiejskiego. Jest on wybierany przez mieszkańców danego sołectwa w głosowaniu tajnym i bezpośrednim.
Lokacja
W średniowieczu tym terminem określano procedurę zakładania wsi i miast. Ta procedura zazwyczaj była oparta na prawie niemieckim i odbywała się zgodnie z określonymi zasadami.
Zasiedca - tutaj prawdopodobnie chodziło o słowo zasadźca
W średniowieczu terminem zasadźca określano osobę, która osadzała wieś lub miasto na prawie niemieckim w imieniu władcy. Zasadźca dostawał dokumentu lokacyjny, który był podstawą organizacji wsi lub miasta. Zazwyczaj zasadźca zostawał w lokowanej wsi sołtysem, a w lokowanym mieście zostawał wójtem. Zasadźca zajmował się sprowadzaniem osadników na tereny wsi lub miasta. Zajmował się również sądownictwem (zasiadał w ławie wiejskiej lub miejskiej).
Wójt
W średniowieczu tym terminem określano osobę będącą przedstawicielem króla lub właściciela posiadłości w miastach lub we wsiach, które zostały założone na prawie niemieckim (lokacja).
Obecnie tym terminem nazywamy osobę - urzędnika, który stoi na czele wiejskiego samorządu gminnego. Jest ona jednoosobowym organem wykonawczym w gminie wiejskiej.
Ława miejska/wiejska
W średniowieczu ława miejska była organem zarządu miejskiego, na którego czele stał wójt. Organ ten posiadał prawo sądownicze i razem z radą miasta wchodził w skład patrycjatu. Oprócz wójta składał się jeszcze z landwójta i z 6 ławników, a w ławach zasiadali mieszczanie. Organ ten został zniesiony przez Konstytucję w 1791 roku. Ława miejska była powoływana przez właściciela gruntowego lub była wybierana przez mieszkańców.
W przypadku ławy wiejskiej na czele stał sołtys, a jej funkcją była funkcja sądu pierwszej instancji.
#SPJ4
