Odpowiedź:
Granica wiecznego śniegu, linia wiecznego śniegu, geogr. powierzchnia (w przekroju pionowym linia) ograniczająca od dołu obszary, na których opad śniegu w ciągu roku jest wyższy niż jego ubytek w wyniku topnienia i parowania. Położenie granicy wiecznego śniegu zależy głównie od średniej temperatury lata i od ilości opadów atmosferycznych.
Morena czołowa, końcowa – rodzaj moreny powstającej wzdłuż czoła lodowca lub lądolodu w czasie stagnacji w okresie jego etapowego zaniku. Zbudowana jest z gliny zwałowej, bloków, głazów, ma ona charakter wału, garbu, wzgórza lub ciągu wzgórz.
Pole firnowe – obszar u początku lodowca górskiego, powyżej linii wiecznego śniegu. Pola firnowe najczęściej zajmują kotliny górskie i rozległe zagłębienia. Są strefą akumulacji, w której dochodzi do nagromadzania mas śnieżnych i ich stopniowego przeobrażania w firn, lód firnowy, lód lodowcowy, oraz obszarami zasilania lodowca. Na obszarach pól firnowych powstają cyrki lodowcowe.
Jęzor lodowcowy, język lodowcowy – wydłużona, dolna część lodowca, gdzie przeważa proces ablacji, także niewielki, wąski występ czoła lodowca lub lądolodu. Ogromne masy lodu „wylewają” się w dół stoku. Jęzor lodowcowy położony na lądzie zazwyczaj jest zakończony rzeką lodowcową.
Wyjaśnienie: