Wirtuozeria czy ekspresja emocjonalna?
Moim zdaniem w sztuce istotniejsza jest ekspresja emocjonalna a wirtuozeria jest ewentualnym środkiem służącym do wyrażenia pewnych uczuć a nie celem sztuki samym w sobie. Myślę, że podejście to najłatwiej jest zilustrować na przykładzie muzyki ewentualnie sztuk wizualnych takich jak malarstwo, rysunek czy fotografia.
Kiedy przyjrzymy się najbardziej pamiętanym utworom muzycznym XX w. łatwo dojrzymy, że są to na ogół utwory wyrażające pewną emocję lub paletę emocji, które dla odbiorców tej treści były ważne. Pod względem muzycznej wirtuozerii i technicznych umiejętności często przodować będą twórcy taśmowo wręcz produkowanej muzyki popularnej czy tanecznej a wielu uważanych za klasycznych twórców muzyki XX w. było samoukami bez specjalnej wiedzy o technicznej stronie muzyki oraz żadnego wykształcenia w tym aspekcie, przykładem takiej osoby jest np. Kurt Cobain.
Również w przypadku fotografii, te najbardziej zapamiętane zdjęcia są zazwyczaj tymi, które zdołały uchwycić określoną emocję, która dotyka również odbiorców. Przykładami są chociażby zdjęcia ofiar różnych wojen czy katastrof naturalnych, często bardzo proste, pozbawione finezyjnej gry światłem i scenografii - przedstawiające prozaiczną i przyziemną rzeczywistość a mimo to uderzające.
Oczywiście wirtuozeria nie jest nie istotna, dzieło które jest dobre pod względem technicznym, często będzie najzwyczajniej łatwiejsze i przyjemniejsze w odbiorze co jest niemałą zaletą. Jednakowoż większość najważniejszych dzieł kultury cieszy się takim statusem, gdyż są w stanie zawrzeć i przekazać pewne emocje czy idee a nie dlatego, że są pospolicie ładne i idealne w każdym detalu.