Charakterystyka Achillesa ze szczególnym uwzględnieniem jego zachowania po zwycięstwie nad Hektorem.
Achilles, który przywiódł pod Troję Myrmidonów, jest jednym z głównych herosów i najsprawniejszym wojownikiem pośród Achajów. Podobnie jak lud, któremu przywodził, Achilles był brutalny i momentami nieokrzesany, łatwo wpadał w gniew i ulegał popędom. Przepowiednia głosiła, że ma umrzeć młodo ale pozostać chwalebnie zapamiętanym albo umrzeć staro i po dobrym życiu ale zostać zapomnianym. Gdy był dzieckiem jego matka Tetyda zanurzyła go w wodach Styksu żeby zapewnić mu odporność na ciosy, jedynym wrażliwym miejscem pozostała stopa, za którą go trzymała.
Swoją zapalczywość i popędliwość heros ujawnił kiedy w wyniku konfliktu z Agamemnonem o brankę Bryzejdę, ze względu na swoją urażoną dumę wycofał się z walki ryzykując tym samym całą sprawę Achajów. Podczas tej walki z rąk Hektora zginął walczący w zbroi Achillesa Patrokles - bardzo bliski herosowi. Achilles po jego śmierci wpadł w szał i zapragnął go pomścić.
Następnego dnia stanął do walki z Hektorem, którego zabił po czym okrutnie zbeszcześcił jego ciało, co pokazało jego okrucieństwo i zapalczywość. Było to również pokazanie jego niesprawiedliwości, wszak Hektor walczył uczciwie i honorowo zarówno z nim jak i z Patroklesem, Achilles oszalały z gniewu i żalu nie był jednak w stanie tego uszanować.