Powodów problemu, który dotknął Cezarego Barykę należy szukać już w jego dzieciństwie. Wszystko zaczęło się od jego podejścia do własnej matki. Uważał, że może ją ignorować, ponieważ nie ma ona przekonań podobnych do jego. Kobieta bardzo go kochała, ponieważ był jej dzieckiem i dawała sobą pomiatać. Nie potrafiła zapanować nad chłopcem, sprzeciwić mu się. W ten właśnie sposób Cezary traktował matkę nieodpowiednio przez większość życia. Ze względu na to, że w dzieciństwie mógł robić wszystko i nie przejmował się uczuciami innych - tak również zachowywał się w życiu dorosłym podczas relacji z kobietami. Mężczyzna nie przywiązywał się emocjonalnie, podejmował złe wybory i ranił swoje wybranki. Był nieporadny uczuciowo, a powodem tego były przyzwyczajenia z dzieciństwa.