W II połowie XIX wieku w państwach europejskich dążono do zjednoczenia głównie z powodów gospodarczych lub społeczno-politycznych.
W przypadku Włoch głównym czynnikiem, który wpłynął na zjednoczenie państwa, był czynnik gospodarczy. Północna część Włoch była dobrze rozwinięta pod względem gospodarczym, podczas gdy Włochy środkowe i południowe były pod tym względem bardzo słabo rozwinięte - na tych obszarach dominowało bowiem rolnictwo. Połączenie się wszystkich tych obszarów było bardzo dużym ułatwieniem - mogły one sobie wzajemnie "pomagać" powodując bardziej dynamiczny rozwój handlu. Podczas "rozłączenia" tych obszarów na drodze rozwoju handlowego stało bardzo dużo przeszkód, takich jak:
Niemcy zjednoczyły się głównie z powodów społeczno-politycznych. W XIX wieku dokonał się proces umocnienia tożsamości narodowej. Swoją działalność rozpoczęły wtedy różne stowarzyszenia społeczne, które "pchnęły" kraj ku zjednoczeniu.