Według przedstawicieli ruchu egzekucyjnego, magnateria powinna zwrócić w pierwszej kolejności wszystkie majątki, które należały do króla, i które znajdowały się pod zarządem magnatów. Były to tak zwane królewszczyzny - często zamożne i dobrze funkcjonujące majątki, które mogły przynosić królowi znaczne dochody, a które znajdowały się - w zamian za niezbyt wysoką dzierżawę - w rękach magnatów. Przedstawiciele ruchu egzekucyjnego wysunęli ten właśnie postulat jako swoje czołowe żądanie, i udało się uzyskać częściowo zwrócenie zastawów. Niewątpliwie ruch egzekucyjny miał pewne sukcesy, ale jednak szybko przestał działać i nie doprowadzono do zwrotu wszystkich królewszczyzn i zatrzymania procederu ich ponownego zastawiania.
W XVII - tym wieku znowu wiele majątków królewskich trafi w ręce magnaterii. Dochody królewskie będą bardzo niskie, a pozycja prawno-ustrojowa króla stosunkowo słaba. Wobec tego wkrótce w Rzeczypospolitej pojawi się poważny kryzys władzy - władca nie będzie miał środków do tego, by wymuszać posłuszeństwo na magnatach.