Odpowiedź :
Polacy mieszkający w Galicji mieli lepsze warunki dla rozwoju życia narodowego, ponieważ istniała tam autonomia galicyjska. Szlachta galicyjska wynegocjowała z rządem cesarskim znaczne ustępstwa autonomiczne. W całym cesarstwie trwały przemiany, między innymi w wyniku których państwo zmieniło nazwę na Cesarstwo Austro-Węgierskie, a Węgrzy zostali uznani pełnoprawnym partnerem Austriaków. Na to samo liczyli Polacy - nie udało się tego wywalczyć, ale rząd cesarski przyznał Galicji liczne swobody. Polacy uzyskali prawo do edukacji we własnym języku, język polski stał się językiem urzędowym tych ziem, można było uczyć polskiej historii i tradycji. Przestano zwalczać przejawy polskości, a zaczęto je pielęgnować. Na uniwersytecie w Krakowie wprowadzono język polski, a na uniwersytecie we Lwowie zaczęto tworzyć katedry języka ukraińskiego. Dzięki takim działaniom bardzo szybko w Galicji stworzone zostały świetne warunki do rozwoju polskości, polskiej tradycji, kultury i historii.
Ciekawe jest jednak to, że mimo, iż w zaborze austriackim panowała największa swoboda autonomiczna, to jednak zabór ten był najbiedniejszy. Stąd powiedzenie "bieda galicyjska" - zwykli chłopi nie mogli wyżywić własnych rodzin, a bieda była naprawdę ogromna. Problemy gospodarcze próbował rozwiązać rząd cesarski i polski samorząd, ale były z tym ogromne problemy - Galicja miała bardzo słaby przemysł, a rolnictwo było tu zacofane.
