"Zbrodnia i kara" ukazuje, że dla człowieka prawdą może być wszystko, w co ten jest skłonny uwierzyć.
Fiodor Dostojewski uczy czytelnika, że ludzie sami są gotowi wmówić sobie pewne rzeczy, aby ukoić swoje sumienie i usprawiedliwić własne działania, czego przykładem jest postawa głównego bohatera powieści, Raskolnikowa.
Raskolnikow starał się przekonać samego siebie o słuszności swoich działań. Uznał się za jednostkę wybitną, stojącą ponad prawem zakazującym zabijać.
Reguły społeczne starał się potraktować jako normy stworzone dla ludzi słabych, niezdolnych do wielkich czynów. Ostatecznie jednak bohater nie był w stanie zaakceptować swojego postępku.
#SPJ4