Odpowiedź :
Według Księgi Rodzaju człowiek miał pełnić rolę tego, który panuje na ziemi.
Według wiersza Joanny Kulmowej, zgodnie z tytułem, człowiek miał patrzeć i radować się do łez.
Człowiek w Księdze Rodzaju
Koncepcja stworzenie świata została opisana w Księdze Rodzaju (Genesis). Bóg stworzył człowieka szóstego dnia na swoje podobieństwo (na obraz Boży).
Celem człowieka miało być rozmnażanie się, zaludnienie ziemi i uczynienie jej sobie poddaną. Stwórca uprzywilejował wyraźnie człowiek spośród innych żywych stworzeń. Obdarzył go świadomością. Zrobił to z miłości do niego.
Człowiek w wierszu Człowiek żeby patrzał
Człowiek żeby patrzał Joanny Kulmowej to utwór, który jest poetyckim opisem stworzenia świata i człowieka. Poetka w pełen ciepła i czułości sposób opisała wykreowaną przez Boga naturę.
Według podmiotu lirycznego Bóg stworzył człowieka, bo chciał mieć z kim oglądać te cuda. Stąd główna rola człowieka: żeby patrzał i radował się do łez.
W wierszu Kulmowej nawet sam Stwórca dziwi się, jak cudowny jest świat. Osoba mówiąca wyraża podziw wobec otaczającej ją rzeczywistości i chciałby, by także inni ludzie podzielali jej zachwyt.
