Traktat w Locarno został podpisany 16 października 1925 roku. Traktat dotyczył uzgodnienia wspólnej polityki kontynentu europejskiego po I Wojnie Światowej, w wyniku którego miało nastąpić wzmocnienie najważniejszych państw kontynentu. W oczach odbudowującego się kontynentu one były jego największą szansą na powrót do dawnej świetności i to one powinny decydować o dalszych losach Europy. Państwa, które uznane zostały za mniej ważne (jak np. Polska), były właściwie odsunięte od tych decyzji.
Kluczowym dokumentem zaakceptowanym przez polityków w Locarno był tzw. pakt reński między Francją, Wielką Brytanią, Niemcami, Włochami i Belgią, który regulował kwestie związane z granicami państw. Zagwarantowano w nim m.in. nienaruszalność granic francusko-niemieckiej i belgijsko-niemieckiej.