Odpowiedź :
Dwa stany traciły swoje wpływy wraz z poprawą sytuacji szlachty. Było to oczywiście mieszczaństwo i chłopstwo. Celem nowych przywilejów stanowionych przez szlachtę była poprawa ich sytuacji gospodarczej i prawno-ustrojowej. Nie bez powodu historycy piszą o "narodzie szlacheckim" - tylko szlachta w Rzeczypospolitej uważała się za przedstawicieli narodu, odmawiając tego prawa chłopom i mieszczanom. Prawa szlacheckie odbierały też prawno-ustrojowe możliwości tym dwóm stanom, na przykład chłopów zmuszając do rezygnacji z urzędu sołtysa, a mieszczanom zakazując posiadania majątku poza miastem.
Warto pamiętać, że pozycja szlachty rosła - niestety - kosztem mieszczaństwa i chłopstwa. Dla szlachty mieszczanie byli dużym zagrożeniem ekonomicznym, dlatego też stale w XV i XVI wieku ograniczano pozycję prawną mieszczan. Natomiast z chłopów szlachta uczyniła sobie tanią siłę roboczą do pracy we własnych majątkach, w zamian za zwolnienie z czynszu, który i tak dla większości chłopów nie byłby zbyt wysoki, ponieważ w Polsce mało było chłopów, którzy mieli duże działki rolne.