Rozwiązaniem nierówności (1+x^3)(1+2x)(-2+x)>0 jest liczba A. 0 B. -1 C. 2 D. 3.



Odpowiedź :

Prawidłowa odpowiedź to odpowiedź D.

Nierówności wielomianowe

Nierówności wielomianowe rozwiązujemy bardzo podobnie do równań wielomianowych. Jedyna dodatkowa rzecz sprowadza się do narysowania szkicu wykresu funkcji wielomianu i odczytanie z niego przedziału spełniającego nierówność. Żeby rozwiązać nierówność wielomianową musimy skorzystać z pewnych metod, które poznane były wcześniej, tj.

  • rozkład wielomianu na czynniki, czyli zapisanie wzoru wielomianu w postaci iloczynu nawiasów (czyli w postaci iloczynowej). Do rozkładania wielomianów na iloczyn czynników najczęściej stosujemy takie metody jak:
  1. wyciąganie wspólnego czynnika przed nawias,
  2. wzory skróconego mnożenia,
  3. deltę (Δ),
  4. grupowanie wyrazów.
  • rozwiązywanie równań wielomianowych, czyli:
  1. przenosimy wszystkie wyrażenia na lewą stronę równania, tak aby po prawej stronie zostało zero,
  2. zapisujemy lewą stronę w postaci iloczynowej,
  3. przyrównujemy każdy nawias do zera,
  4. rozwiązujemy kilka prostych równań i podajemy rozwiązania
  • rysowanie wykresów wielomianowych:
  1. Przekształcamy wzór wielomianu do postaci iloczynowej.
  2. Wyznaczamy miejsca zerowe (pierwiastki) wielomianu.
  3. Określamy krotności wyliczonych pierwiastków oraz stopień wielomianu. Stopień wielomianu to najwyższa potęga, a krotność pierwiastka, to najprościej mówiąc potęga nawiasu, który zeruje dany pierwiastek (ile razy się jakieś rozwiązanie powtarza)
  4. Rysujemy wykres wielomianu od lewej strony do prawej według schematu:
  5. Rysujemy układ współrzędnych.
  6. Na osi x-ów zaznaczamy wyliczone miejsca zerowe.
  7. Określamy miejsce z którego zaczniemy rysować nasz wykres:
  8. Jeżeli stopień wielomianu jest parzysty oraz współczynnik liczbowy przy x w najwyższej potędze jest dodatni, to zaczynamy rysowanie z lewego górnego rogu układu współrzędnych.
  9. Jeżeli stopień wielomianu jest nieparzysty oraz współczynnik liczbowy przy x w najwyższej potędze jest dodatni, to zaczynamy rysowanie z lewego dolnego rogu układu współrzędnych.
  10. Jeżeli stopień wielomianu jest parzysty oraz współczynnik liczbowy przy x w najwyższej potędze jest ujemny, to zaczynamy rysowanie z lewego dolnego rogu układu współrzędnych.
  11. Jeżeli stopień wielomianu jest nieparzysty oraz współczynnik liczbowy przy x w najwyższej potędze jest ujemny, to zaczynamy rysowanie z lewego górnego rogu układu współrzędnych.
  12. Rysujemy linię wykresu do najbliższego miejsca zerowego.
  13. Jeżeli dane miejsce zerowe ma krotność nieparzystą, to w tym miejscu wykres przebija oś x-ów.
  14. Jeżeli miejsce zerowe ma krotność parzystą, to w tym miejscu wykres odbija się od osi x-ów.
  15. Gdy już przejdziemy przez wszystkie miejsca zerowe, to kończymy rysowanie wykresu, pozwalając mu uciec do nieskończoności, po tej stronie osi x-ów, po której się znajduje.

W zadaniu zauważamy, że wielomian jest już podany w postaci iloczynowej, więc pierwszą część zadania będziemy mieli za sobą. Teraz musimy przyrównać nawiasy do zera i narysować wykres.

[tex](1+x^3 )(1+2x)(-2+x) > 0\\\\1+x^3=0 \land 1+2x=0\land-2+x=0\\\\x^3=-1 \land 2x=-1 \land x=2\\\\x=-1 \land x = -\frac{1}{2} \land x=2[/tex]

Krotności są odpowiednio 3, 1, 1.

Rozwiązanie jest też zamieszczone w załączniku.

Na podstawie otrzymanego przedziału widzimy, że w tym przedziale mieści sie jedynie x = 3.

Zobacz obrazek Mich4v